Ναι, ναι ξέρω τι θα πεις. James Blunt? Αλλά πριν βιαστείς να κλείσεις τη σελίδα δώσε μου δύο λεπτά να σου εξηγήσω. Το παρόν album κατέβηκε μαζί με μια σούμα διάφορων νέων σχετικά κυκλοφοριών με στόχο να διευρύνω τους ορίζοντές μου. Και χωρίς φόβο και πάθος θα ομολογήσω ότι μ' άρεσε. Είναι εύθυμο και αισιόδοξο μέχρι σημείο βλακείας και έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Εκεί που έχω βυθιστεί σε απανωτές ακροάσεις των Interpol και Bon Iver έρχεται να μου τραγουδήσει με την κοριτσίστικη φωνή του το "Stay the Night".
Ακόμα και όταν τραγουδάει το "Why all the best laid parts fall apart" το κάνει να βγαίνει εύθυμα και να περνάει το στίχο στα απ' έξω απ' έξω. Η αισιοδοξία του το κάνει απίστευτα easy- listening και με κάνει πιο παραγωγική σε ότι κάνω.
Απ' το album ξεχωρίζω το γλυκανάλατο "These Are the Words" και το "Turn Me On" και χαίρομαι που ξέφυγε λίγο απ' την κλάψα και κινήθηκε σ' αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε το Allmusic του δωσε 3 μιση ολόκληρα αστεράκια.
Ακόμα και όταν τραγουδάει το "Why all the best laid parts fall apart" το κάνει να βγαίνει εύθυμα και να περνάει το στίχο στα απ' έξω απ' έξω. Η αισιοδοξία του το κάνει απίστευτα easy- listening και με κάνει πιο παραγωγική σε ότι κάνω.
Απ' το album ξεχωρίζω το γλυκανάλατο "These Are the Words" και το "Turn Me On" και χαίρομαι που ξέφυγε λίγο απ' την κλάψα και κινήθηκε σ' αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε το Allmusic του δωσε 3 μιση ολόκληρα αστεράκια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου