My Summer OST (vol 1)

Shallow Grave [2008]- Tallest Man On Earth

Το πρώτο album του Kristian Matsson είναι γεμάτο στοιχεία αμερικάνικου νότου και γνήσιας folk. Της folk εκείνης που ανέδειξε τον Bob Dylan. Ένα τόσο ζωντανό album που περιμένεις να γυρίσεις το κεφάλι σου και να τον δεις να παίζει μπάντζο δίπλα σου. Επειδή μπορεί να γλυκάνει την οποιαδήποτε αναμονή (το άκουγα ασταμάτητα περιμένοντας 3μιση ώρες στο uffizi) και να σου φτιάξει σε δευτερόλεπτα τη διάθεση. Μπορεί να έχει τις μελαγχολικές του στιγμές αλλά στο τέλος σε αφήνει ανάλαφρο σαν να έκανες μια ιδιόρρυθμη αλλά άκρως επιτυχημένη ψυχανάλυση.

Αγαπημένα tracks: "The Gardner", "I Won't Be Found", "Shallow Grave"




I'm Having Fun Now [2010]- Jenny and Johnny

Ένα από τα πολλά project της λατρεμένης Jenny Lewis σε πολύ πιο εύθυμους τόνους από τη δουλειά της με τις Watson Twins αλλά και το solo album της. Η συνεργασία της με τον Johnathan Rice βγάζει στην επιφάνεια μια πιο παιχνιδιάρα και καλοκαιρινή Jenny Lewis όχι όμως εις βάρος της μοναδικότητας της φωνής της. Ένα album γεμάτο εικόνες ποδηλάτων στην αμερικάνικη εξοχή και μικρών ξύλινων σπιτιών που σταδιακά δίνουν τη θέση τους σε πιο γκρίζα αστικά τοπία. Album που θέλει να σε κάνει να οδηγήσεις με τα παράθυρα κατεβασμένα και τη μουσική στο τέρμα ενώ τραγουδάς παράφωνα.
Αγαπημένα tracks: "Switchblade", "Animal", "New Yorker Cartoon"

Sun Gangs [2009]- The Veils

Το τρίτο album των Λονδρέζων Veils που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2009 καταφέρνει να σου κεντρίσει την προσοχή από το πρώτο μόλις track, "Sit Down By The Fire". Δεν έχεις επιλογή απ' το να κάτσεις αναπαυτικά και να το απολαύσεις από την αρχή μέχρι το τέλος. Με πινελιές μελαγχολίας σε tracks όπως το "Sun Gangs"(where I'm going you can't save me) αλλά και πολύ groovy μελωδίες όπως στο "Killed By The Boom" μπαίνει επάξια στα πιο "πολυμορφικά" albums που έχω ακούσει. Τραγούδια που ποτέ δεν θα μάντευες ότι περιέχονται στην ίδια δισκογραφική δουλειά. Απ' τη μια το "Killed By The Boom" να σου θυμίζει κάτι σε LCD Soundsystem και απ' την άλλη το "Larkspur" να σε παραπέμπει ξεκάθαρα στους Pearl Jam. Η φωνή του Finn Andrews τόσο διαφορετική και τόσο μαγευτική συγχρόνως στην ίδια συλλογή τραγουδιών που παρά την ποικιλομορφία της καταφέρνει να δέσει άψογα. Δεν είναι album παραλίας παρόλο που το άκουσα εκεί για πρώτη φορά.
Αγαπημένα tracks: "Killed By The Boom", "It Hits Deep", "Begin Again"