Τρίτο album της κατά κόσμον Nika Roza Danilova και πιο dark και αριστουργηματικό από ποτέ. Ίσως επειδή καταφέρνει να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα που θέλει από το πρώτο κιόλας track. Με το "Vessel" φτάνεις στο αποκορύφωμα ενώ είναι ακόμα νωρίς. Από εδώ και πέρα κάθε track φαντάζει το καλύτερο του album κι αυτό μόνο μέχρι να πας στο επόμενο. Αγαπημένη στιγμή το "Seekir" κατά το οποίο σε κυριεύει απόλυτα η φωνή της.
Λατρεύεις τη σκοτεινή φύση της και την σχεδόν απόκοσμη έκσταση στην οποία σε παρασύρει. Είναι σαν να ζεις έναν "επικό" (με την κυριολεκτική σημασία της λέξης) εφιάλτη αλλά την ίδια στιγμή να το απολαμβάνεις. To "Skin" σε επιστρέφει για λίγο στη safe zone σου μέχρι να σε πετάξει στο "Collapse". Το album τελειώνει. Η κάθαρση δεν έρχεται ποτέ. Πιο άβουλος από ποτέ πατάς πάλι το play.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου