Πολλά έχουν ειπωθεί τον τελευταίο καιρό , με αφορμή την πρωτοφανή επιτυχία της Monika, για την αγγλόφωνη μουσική σκηνή στην Ελλάδα, και το μόνο σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει πια ούτε την πρώτη αλλά ούτε και τη δεύτερη.
Απ’ τη μια η νοοτροπία ότι η ροκ είναι αμερικάνικη ή αγγλική υπόθεση και από την άλλη η ελπίδα της πιθανής έκθεσης σε μεγαλύτερα ακροατήρια έχουν κάνει πολλούς καλλιτέχνες να στραφούν σ’ αυτό το χώρο, που κάθε άλλο παρά καινούργιος είναι για την Ελλάδα.
Η αρχή έγινε το 1967 με τον Ντέμη Ρούσο και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου που δημιούργησαν τους “Aphrodites Child” (AC). Και οι δύο ήταν ήδη γνωστοί στην Ελλάδα, ο πρώτος από τους “Idols” και ο δεύτερος από τους “Forminx”, αλλά η μεγάλη επιτυχία ήρθε όταν ηχογράφησαν το πρώτο single τους “Rain and Tears” στο Παρίσι. Το album τους “666” που κυκλοφόρησε το 1972 θεωρείται ακόμα ένα από τα top progressive albums παγκοσμίως ενώ σύμφωνα με τον Ντέμη Ρούσο (σε συνέντευξή του για το περιοδικό ΠΟΠ + ΡΟΚ) “Ο τραγουδιστής των Oasis επίσης, όταν εκλήθη να απαντήσει σε ένα quiz σχετικά με το single που καθόρισε τη ζωή του, απάντησε το “Four Horsemen των Aphrodites Child”.
Αλλά ο χώρος της αγγλόφωνης ροκ δεν σταματάει με τους “Aphrodites Child”. To 1969 δημιουργούνται οι “Socrates” (Drunk the Conium) από τον Αντώνη Τουρκογιώργη, τον Γιάννη Σπαθά και τον Μάκη Γιούλη ενώ 10 χρόνια αργότερα κάνουν την εμφάνισή τους οι “Sharp Ties” του Τόλη Φασόη και ξεσηκώνουν με το Get That Beat.
Τέσσερις δεκαετίες αργότερα ο χώρος αντεπιτίθεται με ονόματα όπως οι “Raining Pleasure” και οι “Cyanna”. Πώς μπορείς πια να αγνοήσεις ένα χώρο που καλύπτει ένα τόσο μεγάλο μουσικό φάσμα;
Από τους απόλυτα “Indie Mary’s Flower Superhead”, την “Sugahspank!” και τον “Lolek” μέχρι τον new wave “Euripidi and his Tragedies” και τους ψυχεδελικούς “Mary and the Boy” σε περιμένουν πολλές εκπλήξεις. Και η διαδρομή δεν τελειώνει εκεί αλλά συνεχίζεται με τους pop Five Star Hotel, τους experimental Rosebleed, τους χαρισματικούς Film, τους alternative Sunny Side of the Razor και η μακριά λίστα συνεχίζεται αποδεικνύοντας ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά φτάνει να ξεφύγουμε από την παγίδα του “Για ελληνικό καλό είναι” και την ψευτιά του Underground.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου