Ότι και να πει κανείς σήμερα για του Pavlov's Dog δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αίγλη τους τη δεκαετία του 70 αλλά ούτε και την ατμόσφαιρά που δημιουργούσαν και εξακολουθούν να δημιουργούν στα live τους. Από την επιτυχία του πρώτου τους album "Pampered Menial" το 1974" μέχρι το 2010 που ο άνεμος τους έφερε στη Θεσσαλονίκη παραμένουν ένα απ' τα αγαπημένα συγκροτήματα του ελληνικού κοινού. Με την εμφάνισή τους στις 1ο Νοεμβρίου στο Μύλο απέδειξαν για άλλη μια φορά ότι η μουσική τους είναι οικογενειακή υπόθεση.
Η μουσική τους πορεία ξεκίνησε από το Missouri το 1972. Σήμα κατατεθέν τους η χαρακτηριστική φωνή του David Surkamp και η κλασική σήμερα μπαλάντα τους "Julia".
Το live άνοιξαν οι Skelters. Δεν ήταν κακοί αλλά ούτε και καλοί. Ένα αδιάφορο ορεκτικό που δεν επηρεάζει το κυρίως γεύμα.
To κυρίως γεύμα.... εε οι Pavlov's Dog εμφανίστηκαν γύρω στις 11 και η σκηνή γέμισε. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ο David Surkamp βγήκε στη σκηνή και άρχισε να μας εξηγεί ότι η συναυλία επρόκειτο να μην γίνει καθώς ο ντράμερ τους είχε τραυματιστεί αλλά καθώς κατάφεραν να τον αντικαταστήσουν όλα κύλησαν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Μεταξύ άλλων ακούσαμε τα "Late November", "Fast Gun", "Lost in America" και "Subway Sue". Το "Julia" πάντως μας το άφησαν τελευταίο.
Καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας ο Surkamp και το σόι του ήταν ιδιαίτερα ομιλιτικοί ενώ μετά το τέλος της συναυλίας υπέγραψαν αυτόγραφα για αυτούς που υπομονετικά περίμεναν.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια πολύ καλή συναυλία με μοναδικά αρνητικά το χλιαρό support, τον πανύψηλο μπροστά μου και τα πανάκριβα ποτά. Στα θετικά το συμπαθέστατο ζευγάρι που καθόταν δίπλα μας και μας κέρασε και μπύρα. Αυτά.
Η μουσική τους πορεία ξεκίνησε από το Missouri το 1972. Σήμα κατατεθέν τους η χαρακτηριστική φωνή του David Surkamp και η κλασική σήμερα μπαλάντα τους "Julia".
Το live άνοιξαν οι Skelters. Δεν ήταν κακοί αλλά ούτε και καλοί. Ένα αδιάφορο ορεκτικό που δεν επηρεάζει το κυρίως γεύμα.
To κυρίως γεύμα.... εε οι Pavlov's Dog εμφανίστηκαν γύρω στις 11 και η σκηνή γέμισε. Μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ο David Surkamp βγήκε στη σκηνή και άρχισε να μας εξηγεί ότι η συναυλία επρόκειτο να μην γίνει καθώς ο ντράμερ τους είχε τραυματιστεί αλλά καθώς κατάφεραν να τον αντικαταστήσουν όλα κύλησαν σύμφωνα με το πρόγραμμα. Μεταξύ άλλων ακούσαμε τα "Late November", "Fast Gun", "Lost in America" και "Subway Sue". Το "Julia" πάντως μας το άφησαν τελευταίο.
Καθ' όλη τη διάρκεια της συναυλίας ο Surkamp και το σόι του ήταν ιδιαίτερα ομιλιτικοί ενώ μετά το τέλος της συναυλίας υπέγραψαν αυτόγραφα για αυτούς που υπομονετικά περίμεναν.
Σε γενικές γραμμές ήταν μια πολύ καλή συναυλία με μοναδικά αρνητικά το χλιαρό support, τον πανύψηλο μπροστά μου και τα πανάκριβα ποτά. Στα θετικά το συμπαθέστατο ζευγάρι που καθόταν δίπλα μας και μας κέρασε και μπύρα. Αυτά.
2 σχόλια:
egw h3era oti otan o tragoudisths tous akouse th fwnh tou sto julia (pou moiazei me gunaikia) autoktonise!!! pfff allos enas astikos mu8os!
αχχαχαχαχαχαχαχαχχ είχαν βγει κάτι απίστευτες φήμες ότι είχε σκοτωθεί... εγώ πάντως μια χαρά τον είδα :P
Δημοσίευση σχολίου