Το αγόρι απ' το Λονδίνο που κατάφερε να ενθουσιάσει κοινό και κριτικούς πριν ακόμα βγάλει το πρώτο του ολοκληρωμένο album. Το πρώτο του Ep, "Air & Lack Thereof", κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 2009 και έγινε αμέσως το αγαπημένο του παραγωγού του BBC, Giles Peterson, ο οποίος στη συνέχεια τον κάλεσε στην εκπομπή του.
Το δεύτερο Ep του, με τον τίτλο "The Bells Sketch", βγήκε κάπου στα μέση του 2010 χωρίς να συναντήσει ανάλογη ανταπόκριση. Μέχρι που έκανε την εμφάνισή του το "CMYK" το Μάιο και έγινε το μεγάλο μπαμ. Όλοι βρέθηκαν να μιλάνε για τον ταλαντούχο Λονδρέζο που κατάφερε να δώσει νέα πνοή στην ηλεκτρονική μουσική. Η διασκευή του "Limit to your love" (Feist) έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο 47 των Βρετανικών charts.
Στις 6 Δεκεμβρίου του 2010 ο Blake ανακοινώθηκε ως υποψήφιος για το Sound of 2011 του BBC, μια ετήσια ψηφοφορία που προβλέπει τους πιο πετυχημένους μουσικούς του επόμενου χρόνου.
Το πρώτο του studio album κυκλοφόρησε στην δικιά του δισκογραφική εταιρία, ATLAS, στις 7 Φεβρουαρίου του 2011 ενώ είχε ήδη διαρρεύσει μια μέρα μετά την ανακοίνωση της κυκλοφορίας του (20 Δεκεμβρίου 2010).
Όταν το άκουσα για πρώτη φορά ήθελα να του αφιερώσω ένα διθύραμβο. Θα έλεγα για την εφευρετικότητα του James Blake, τις περίτεχνες αλλά την ίδια στιγμή μη επιτηδευμένες συνθέσεις του και τα πανέμορφα φωνητικά του. Τη δεύτερη φορά που το άκουσα άρχισα να μένω λίγο παραπάνω στους στίχους [I don't know about my dreams, I don't know about my dreamin anymore] και το πως δένουν οι ήχοι μεταξύ τους. Την τρίτη λάτρεψα λίγο παραπάνω το ήδη αγαπημένο από την Feist, "Limit to your love". Την τέταρτη ερωτεύτηκα τον ίδιο τον James Blake. Τα πράγματα είναι τόσο απλά.
2 σχόλια:
Εγώ δεν τον αγάπησα κατευθείαν. Χρειάστηκαν 2-3 ακροάσεις για να συνηθίσω τη μουσική του, δεν είναι και από τα αγαπημένα μου είδη. Όμως τελικά αναπτύχθηκε μια δυνατή σχέση μεταξύ μας και πολύ τον χαίρομαι τον φίλο James.
Υ.Γ. Παρομοίως.
Ούτε εγώ είμαι fan του είδους αλλά με τον James μια χαρά τα πάμε :P
Δημοσίευση σχολίου