Try a Little Romance [2010]- Μαριέττα Φαφούτη

Από τους καλλιτέχνες που μας συστήθηκαν μέσω του myspace, η Μαριέττα Φαφούτη σε κάθε της βήμα βγάζει μια σχεδόν εκνευριστική αισιοδοξία. Μπορεί το επίθετό της να μην είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακό ή καλλιτεχνικό αλλά το κορίτσι που το πρωί δουλεύει στο χώρο της διαφήμισης κατάφερε ήδη να αποδείξει ότι έχει έρθει για να μείνει.
Ξεκίνησε γράφοντας μουσική για διαφημίσεις, τον κινηματογράφο αλλά και θεατρικές παραστάσεις. Έβαλε για πρώτη φορά λόγια στη μουσική της όταν έκανε το soundtrack της ταινίας “Κράτησε με” της Λουκίας Ρικάκη. Ο στίχος της είναι αγγλικός όπως και οι τίτλοι των τραγουδιών της. Ανήκει στη νέα αυτή γενιά καλλιτεχνών που βρίσκει τον ήχο της στην αγγλόφωνη μουσική σκηνή. Άλλωστε ο αγγλικός στίχος, όπως λέει και η ίδια, είναι πιο εύπλαστος.


Το πρώτο της προσωπικό album με τίτλο “Try a little romance” κυκλοφόρησε στα τέλη του 2010 από την Inner Records. Η ανακάλυψη της από τη δισκογραφική έγινε τυχαία όταν κάποιος φίλος της, την έβαλε στη διαδικασία να φτιάξει λογαριασμό myspace. Έχοντας κάποια τραγούδια έτοιμα, αποφασίζει να τα ανεβάσει με τη δική της φωνή καθώς δεν είχε βρει τραγουδίστρια να τα ερμηνεύσει. Αυτά τα τραγούδια φτάνουν τυχαία στα αυτιά του Νίκου Αγλούπα αλλά και της εταιρίας Inner Ear με αποτέλεσμα σύντομα να κυκλοφορήσει και το cd.
Ένα cd γεμάτο αισιοδοξία και ρομαντισμό με τραγούδια που αγκαλιάστηκαν αμέσως από το ραδιόφωνο. Το άνοιγμα του album γίνεται με το “Ouvertune” στο οποίο συμμετέχει και ο Lumiere Brother στο πιάνο ενώ ακολουθεί το ραδιοφωνικά αγαπημένο “Don’t Stop”, που ήταν και το πρόμο τραγούδι του album. Ακολουθεί το ντουέτο της με τον Ottomo (κατά κόσμον Νίκο Αγλούπα, “Goodbye my love” και η στιγμιαία σύνθεσή της με τίτλο “Can’t Forget”. Στο γλυκό “The girl who loved the rain” ξεχωρίζει η ερμηνεία της ενώ το “A true romance” παραμένει μια απ’ τις καλές στιγμές του δίσκου.
Το “Lalala” παραμένει στο μυαλό μας ως το τραγούδι με τους ευφάνταστους στίχους ενώ τα “Fly High” και “If” μας εισάγουν αμέσως στον κόσμο της. Το “My beautiful girl” είναι μια ξεχωριστή σύνθεση, όπως βλέπουμε και στη σχετική αφιέρωση στο cd. Το κλείσιμο έρχεται με τον πιο όμορφο τρόπο και τον πιο όμορφο τίτλο “Just go on”.
Ενώ το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο η φωνή της Μαριέττας μου θυμίζει όλο και περισσότερο κάτι μεταξύ Kate Bush και Russian Red ενώ οι συνθέσεις τις την κατατάσσουν στον μυαλό μου ως μια ελληνίδα Feist. Πάντως η αγάπη της για τη δεκαετία του 60 είναι εμφανής.Και το ερώτημα είναι: Είναι η Μαριέττα Φαφούτη η φετινή Μόνικα;