A Sleep and a Forgetting [2012]- The Islands

Album από αυτά που έχουν όλα τα φόντα να μπουν αμέσως, πρώτα στο repeat και μετά στα αγαπημένα σου. To 4ο album των Καναδών Islands (στα δικά μου αυτιά πάντα), μοιάζει λίγο περισσότερο αγγλικό απ' όσο πιθανώς θα ήθελαν. Σε μερικά σημεία με κάνει να βάζω απροκάλυπτα στις επιρροές τους τους Beatles και τους Arctic Monkeys και όχι τόσο τα post rock συγκροτήματα που πιθανώς οι ίδιοι αναφέρουν.

Διαφορετικοί ήχοι με βασικό συνδετικό κρίκο τα όμορφα φωνητικά του Nicholas Thorburn. Από την πρώτη ακρόαση δεν γίνεται παρά να ξεχωρίσεις τα δικά σου αγαπημένα ακούσματα. Από τη μια πλευρά τα κιθαριστικά "Never Go Solo" και "Can't Feel My Face" δημιουργούν μια δυναμική στην οποία δεν μπορείς να αντισταθείς, ενώ απ' την άλλη tracks όπως το "In a Dream it Seamed Real" , το "Oh Maria" και το "Don't I Love You" δίνουν στα φωνητικά το χώρο που χρειάζονται.
Πώς μπορείς να του αρνηθείς όταν σου τραγουδάει "Open up the door for me and let me in";