Blogovision 2011- Θέσεις 50 με 41

Και κάπως έτσι ξεκινά το πρώτο blogovision-ιακό post του 2011. Χρονιάς που (ευτυχώς) δεν έχει κάποιο μεγάλο φαβορί και συγχρόνως χρονιάς που καλώς ή κακώς άκουσα τριπλάσιο αριθμό album από πέρσι. Μια λίστα που άλλαξε 10άδες φορές μετά από "Αυτό το έχεις ακούσει;" φίλων με μόνο την πρώτη 10άδα να είναι fixed απ' την αρχή. Επειδή μάλιστα με δυσκόλεψε τόσο είπα φέτος να ανεβάσω ένα top50 για να μπορώ μετά να ουρλιάξω ελεύθερα "I, too have have rocked the vote". Και here we go με τις θέσεις 50-40:

50. High Flying Birds- Noel Gallagher

Το solo album του μεγάλου/αγαπημένου μου αδερφού Gallagher σου βγάζει ένα τόσο καλό feeling που δεν θα μπορούσε να λείπει απ' αυτή τη λίστα. Ιδιαίτερες δόσεις αγάπης για το "If I Had A Gun" που μου θυμίζει παλιότερα εφηβικά ακούσματα αλλά και το "I Wanna Live In A Dream (In My Record Machine)" για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Στα plus ότι προσωπικά το έχω συνδέσει με πολύ ωραίες στιγμές.

49. Hello Sadness- Los Campesinos

Επειδή δημιουργούν τόσο όμορφα indie pop τραγούδια που δεν γίνεται να μην τους αγαπήσεις. Όχι δεν εισάγουν κάποια φοβερή μουσική καινοτομία ή ένα νέο ήχο αλλά εξελίσσουν τόσο καλά αυτό που ξέρουν. Ένα album που σίγουρα δεν θα κουραστείς να ακούς και μέσα στην επόμενη χρονιά. Άσε που το "By your hand" είναι απίστευτα catchy/σίγουρα ραδιοφωνική επιτυχία. Επίσης πόσο φοβερό track είναι το "Light Leaves, Dark Sees"; Έτσι απλά.

48. Cliche- Monovine

Η grunge έκανε comeback. Και μάλιστα δυνατό. Τα εύσημα ανήκουν στους Έλληνες Monovine που κατάφεραν να φτιάξουν ένα album με τόσο up-to-date grunge παίρνοντας στοιχεία απ' τους μετρ του είδους Nirvana αλλά και ψήγματα από το feeling των ψιλοξεχασμένων Pearl Jam. Νιώθεις down; Βάλε λίγο το "Morphine" και χτυπήσου ελεύθερα.

47. Zonoscope- Cut Copy

Ένα απόλυτα καλοκαιρινό-dance synthpop album που όμως κυκλοφόρησε Φεβρουάριο (απόλυτα λογικά καθώς οι Cut Copy είναι Αυστραλοί) και ίσως γι' αυτό πέρασε στα ψιλά γράμματα. Άκου το και προσπάθησε να μην κουνηθείς. Ειδικά με το "Take Me Over". Σαν σύνολο έχει αυτό το value των album που ακούς το καλοκαίρι στο αυτοκίνητο ή την παραλία.Χωρίς αυτό να είναι απαγορευτικό μιας ακρόασης το χειμώνα.

46. Collapse Into Now- REM

Το τελευταίο, απ' ότι αποδείχτηκε αργότερα, album των REM είναι κάτι πολύ παραπάνω από αξιοπρεπέστατο. Εξίσου καλό με το "Automatic For People", το "Collapse Into Now" είναι ένα κράμα ήχων, αναμενόμενων και όχι. Feel good χαρούμενα κομμάτια και σπαραξικάρδιες μπαλάντες ολοκληρώνουν με απόλυτη επιτυχία το set. Μοναδική στιγμή του album η συνεργασία με την Patti Smith στο αγαπημένο μου μουσικά και στιχουργικά "Blue".

45. Suck it and See- Arctic Monkeys

Τέταρτο studio album των μαιμούδων που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στο hype που είχε δημιουργηθεί πριν την κυκλοφορία του, κυρίως λόγω των fillers του. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να περιέχει tracks όπως το "Brick by Brick" και να μην μπει στη λίστα μου. Βρετανίλα 101. Επίσης μπορείς να γελάσεις όσο θέλεις μαζί μου αλλά με το "Love is a Laserquest" συγκινούμαι. Αυτά.

44. Forever Today- I'm From Barcelona

Άλλο ένα απόλυτα καλοκαιρινό album που μου έκανε την καλύτερη παρέα το καλοκαίρι που μας πέρασε. Εύθυμο χωρίς να γίνεται χαζό με έξυπνους στίχους και πολύ όμορφες μελωδίες. Ειδική μνεία στο "Come On" το οποίο έχω τραγουδήσει παράφωνα άπειρες φορές αλλά και στο γλυκούλι "Battleships" που περιλήφθηκε σε κάθε σοβαρό mixtape (όσο σοβαρό μπορεί να είναι ένα mixtape ενός ανθρώπου που εξακολουθεί να κάνει mixtapes) του Καλοκαιριού 2011.

43. Anatomy- Drugstore

Ένα στοιχειωμένο album ντυμένο με την ιδιαίτερη φωνή της Isabel Monteiro που κυκλοφόρησε 10 ολόκληρα χρόνια μετά το "Songs for the Jet Set". Πιο σκοτεινό και ψυχαναλυτικό απ' ότι τους έχουμε συνηθίσει αλλά και πολύ πιο ενδιαφέρον. Αγαπημένες μου στιγμές το "Aquamarine" και το "Blackholes & Brokenhearts" επειδή ...in the end it will stop and start again...

42. Oh Land- Oh Land

Και κάπως έτσι η pop εισέβαλε στο ipod μου με την Δανέζα Oh Land να μου τραγουδάει "I will follow you, you will be my main direction" ("Perfection"). Απίστευτα καλό pop album με ηλεκτρονικές πινελιές και έξυπνους sing- along στίχους. Ειδικά η μπαλάντα "Lean" έχει απίστευτες δόσεις μαγείας πάνω της. Κι αν δεν με πιστεύεις δες αυτό.

41. Metals- Feist

To τέταρτο album της Καναδής Feist καταφέρνει να συνδυάσει τόσα πολλά καλά στοιχεία με αποτέλεσμα να σχηματίζει ένα απίστευτα γλυκό γεμάτο συνοχή album. Πυροτέχνημα του, το "How Come We Never Go There" που δεν μπορώ να σταματήσω να ακούω στο repeat αλλά και το προσωπικά αγαπημένο μου "A Commotion".