Το δεύτερο album της (σχεδόν) δικιάς μας Olga Kouklaki έχει μια δυναμική που σε τραβάει μέσα του από τις πρώτες νότες του opening track, “I U Need”. Ο upbeat ρυθμός του, άλλωστε, το κάνει ιδανικό για να ανοίξει οποιοδήποτε album, πόσο μάλλον το συγκεκριμένο.
4 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Get a Life” (2008) η (είπαμε σχεδόν δικιά μας) Όλγα φτιάχνει ένα δίσκο πιο πολυμορφικό και λιγότερο βαρύ από τον προηγούμενο. Αν το “Get a Life” απευθύνονταν σε ένα πιο συγκεκριμένο κοινό με πιο ηλεκτρονικά ακούσματα, το “I U Need” μπορεί να απευθυνθεί σε οποιονδήποτε. Επειδή ακριβώς από τη μια θα σου δώσει tracks που μπορείς να ακούσεις στο maximum σε κάποιο underground club και από την άλλη tracks που θα βάλεις να ακούσεις μια Κυριακή απόγευμα ενώ πίνεις τον καφέ σου. Κι αυτό είναι ταυτόχρονα και καλό και κακό.
Καλό αν ανήκεις στους fans των “πολυδιάστατων” album. Κακό αν είσαι fan της συνοχής γιατί στο συγκεκριμένο εγχείρημα δεν είναι και πολύ μεγάλη. Από το electropop “Hollow Lives” και τα καθαρά ηλεκτρονικά “Stop” και “Antivirus” μέχρι το downtempo -σχεδόν καμπαρέ - “Sweetheart” και το piano based “Time Goes By” έχεις ένα album που αλλάζει χαρακτήρα πιο συχνά κι’ από την Brooke Logan στο “Τόλμη και Γοητεία”. Κάτι που εν μέρει είναι ασφαλές γιατί αν δεν σου αρέσει κάποιο track απλά πατάς το next και βρίσκεις κάτι πιο κοντά στα ακούσματά σου στον επόμενο ήχο. Αν και οι πιθανότητες να μην σου αρέσει κάποιο track είναι λίγες, με τα βαθειά φωνητικά της Κουκλάκη να συμπληρώνουν άψογα κάθε ρυθμό.
Εκτός από την ποικιλία ήχων, ένα δεύτερο βασικό στοιχείο του “I U Need” είναι οι συνεργασίες που περιέχει. Από τη μια το εκπληκτικό ντουέτο, “Hollow Lives” με την Liset Alea (που ακούσαμε για πρώτη φορά πέρσι σε live των Nouvelle Vague) και απ’ την άλλη αυτό με την (επίσης Nouvelle Vague) Melanie Pain στο “Sweetheart”. Οι δύο αυτές συνεργασίες επισφραγίζουν μια άκρως πετυχημένη συνεργασία με το σχήμα, που ευτυχώς είχα την τύχη να δω πέρσι. Το τρίτο ντουέτο του album είναι με τον Tim Keegan για να προκύψει το υπνωτικό (και παράλληλα απόλυτα ερωτικό) “Who Are U”.
Ένα album που θα εκτιμήσεις σίγουρα όποια κι αν είναι τα ακούσματά σου αλλά αν έχεις κάποια ιδιαίτερα αγάπη για τον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής απλά θα το λατρέψεις. Ειδικά για στιγμές όπως το “Gazstation” και το “Antivirus” που απογειώνουν τη δυναμική και την ένταση του “I U Need”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου