Τρία χρόνια μετά το ομώνυμο album των xx έρχεται
η πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του “Coexist” με τον τίτλο του να σε προετοιμάζει γι’ αυτό που
πρόκειται να ακολουθήσει. Γιατί ακριβώς στο σύνολό του μοιάζει με ένα υπνωτικό brainstorming πάνω στην ίδια
την ιδέα της συνύπαρξης.
Το lead in
στον κόσμο του, γίνεται με το opening track
“Angels” που λειτουργεί
και ως ο βασικός σύνδεσμος με το ντεμπούτο τους. Σύνδεσμο που αποκτά μεγαλύτερη
αξία καθώς όσο το ένα track διαδέχεται το άλλο, τα κοινά σημεία αναφοράς ξεθωριάζουν.
Εκτός όμως από το συνδετικό του χαρακτήρα το “Angels” έχει και το μεγάλο ατού να
περιέχει ένα απ’ τα καλύτερα δίστιχα του album, You move through the room like breathing is easy.
Με την έναρξη του “Chained” γίνεται αμέσως αισθητή η αλλαγή στον ήχο με τις
μεταβάσεις να γίνονται πιο γρήγορες και τους ρυθμούς να ζωντανεύουν. Ενώ
προσαρμόζεσαι στο νέο περιβάλλον η αρχή του “Fiction” σε πιάνει off guard και μαζί με το back beat σε
στοιχειώνει. Το “Try” που
ακολουθεί, είναι το πρώτο track του “Coexist”
στο οποίο ξεχωρίζουν αισθητά τα φωνητικά της Romy, πάνω στον , τουλάχιστον spooky, ρυθμό του ενώ το “Reunion” παραπέμπει σε μια φλατ εκδοχή του “Infinity”, ενώ καταφέρνει να ζωντανέψει
μόνο μετά το πρώτο δίλεπτο.
Στη μέση του album βρίσκουμε το άβολο “Sunset” που είναι από τα track εκείνα που λειτουργούν υπόγεια,
όπως και το portishead-like “Missing” που το διαδέχεται. Tracks που
ίσως να μην προσέξεις στην πρώτη ακρόαση αλλά γρήγορα θα βρεις τον εαυτό σου να
μουρμουρίζει (it felt like you really knew me, now it looks like you see through me).Στο –αγαπημένο
μου track του album-
“Tides” ο ρυθμός
διαφοροποιείται με πιο upbeat στοιχεία ενώ στο backround δεν μπορείς παρά να προσέξεις
το απίστευτα ενδιαφέρον bassline.
Οι ρυθμοί πέφτουν με το κινηματογραφικό “Unfold” ,στο οποίο σε ρουφάει η φωνή του Oliver, αλλά και την ιδιαίτερη αρχή του,
που θυμίζει περισσότερο David Grey.Το
album σιγά
σιγά φτάνει στο τέλος του με το πιο dance “Swept Away”
(σχεδόν βλέπεις τον Jamie xx στα decks)
και το σχεδόν shoegaze sent-off “Our Song”.
Οι στίχοι του “Coexist” αναφέρονται στο
σύνολό τους σε ανθρώπινες σχέσεις , οι οποίες όμως στις περισσότερες
περιπτώσεις δεν προσδιορίζονται. Σχέσεις που δεν είναι απαραίτητα ερωτικές αλλά
χαρακτηρίζονται από τον εύθραυστό και
μεταβλητό τους χαρακτήρα. Τα διαλογικά μέρη σε βάζουν αναπόφευκτα στη θέση του
παρατηρητή, ενώ μόλις η μουσική τελειώσει, νιώθεις λες και είχες το αυτί σου
κολλημένο σε μια κλειδωμένη πόρτα προσπαθώντας να ακούσεις τους ψίθυρους από
μέσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου