Καιρό το ζάλιζα να γράψω τον ύμνο που θέλω για τους Divine Fits. Η αγάπη μου για τον Britt Daniel (Spoon) και τον Dan Boecker (Wolf Parade, Handsome Furs) με το "A Thing Called Divine Fits" εδραιώνεται για τα καλά καθώς η καναδο-τεξανή συμμαχία μας δίνει ένα απ' τα καλύτερα album της χρονιάς. Από το πρώτο λεπτό καταλαβαίνεις πόσο δυνατό είναι αυτό που ακούς με τις κιθάρες να διεκδικούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Αγαπημένες στιγμές τα "Flaggin A Ride" και το "Baby Get Worse". Το "Flaggin A Ride" από τη μια για τη δυναμική του, που αγωνίζεται να σε σηκώσει απ' την καρέκλα, και απ' την άλλη το "Baby Get Worse" για τα *θα μου επιτρέψεις* γαμάτα φωνητικά του και τον απόλυτα groovy και λίγο outdated ρυθμό του. Τρίτο αγαπημένο, το "Salton Sea", σε ένα album που το να ξεχωρίσεις αγαπημένα είναι τουλάχιστον επίπονο. Πάτα το play, αν δεν το έχεις κάνει ήδη, και μπες στη διαδικασία να βρεις τα δικά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου